Page 230 - Büyük İslam Akaidi

BÜYÜK İSLAM AKAİDİ

222
KÜFÜR İKİ KISMA AYRILIR
A) İNSANI DİNDEN ÇIKARMAYAN KÜFÜR
Küfür, nimetlere nankörlük etmek (gördüğü iyiliğin kıymetini bilmemek,
yapılan iyiliği takdir etmemek) anlamlarında kullanılırsa; dinden çıktı=kâfir
oldu manasına gelmez ve insanı İslam dininden asla çıkarmaz. 134
Kur’an-ı Kerim’de Rabbimiz buyurdu ki:
ْ ُ َ َ َ
ٌ َ َ َ َ َّ ْ ْ َ
.ديدشل ييباذع نِا ترفك ئلو...
۪
ِ
ِ
“… Ve eğer nankörlük ederseniz hiç şüphesiz azabım çok şiddetlidir.” 135
Peygamberimiz aleyhis-selam: “Bana cehennem gösterildi, bir de gördüm
ki cehennemdekilerin çoğu kadınlardır. Onlar küfür ederler” buyurdu. Bunun
üzerine “Allah’a mı küfür ederler?” diye soruldu. Peygamberimiz sallallahü aleyhi
ve sellem: “Onlar kocalarına karşı küfür (nankörlük) ederler. Öyle ki kadınlardan
birisine her zaman iyilik etsen de sonra senden (hoşuna gitmeyen) bir şey görse,
ben senden hiçbir hayır görmedim der” buyurmuştur. Hak ve hukuku, yapılan
136
iyilikleri inkâr etmek, zekâtını vermemek de nankörlüktür. 137

B) İNSANI DİNDEN ÇIKARAN KÜFÜR
1- Küfr-i Cehlî: Bilgisizlikle yapılan küfürdür. Allah Teâlâ’nın
varlığını, birliğini, ilahlığını, yaratıcılığını, sıfatlarını ve iman esaslarını insanın
bilmemesidir. Hanefî ve Mâturidî âlimlerine göre kendisine İslam dini ulaşmayan
akıllı bir insanın, Allah’ın zâtını ve sıfatlarını bilip bunlara inanması gerekir. Bunu
yapmazsa ahirette sorumludur. Çünkü insanın aklı bunları anlayıp kavramaya
yeterlidir. 138

134-Buhari, İman, 21; İslam Akâidi, s. 93, Hasan Karakaya.
135-İbrahim, 14/7; el-Bakara, 2/152.
136-Buhari, İman, 21; Müslim, Kusûf, 17, H.No: 907.
137-Aynî, Umdetü’l-Kârî, c. 1, s. 200.
138-A’raf, 7/172; Hasan Karakaya, a.g.e., s. 80.