Page 228 - Büyük İslam Akaidi

BÜYÜK İSLAM AKAİDİ

220
BÜYÜK GÜNAHLARIN BAZILARI ŞUNLARDIR
Allah Teâlâ’yı inkâr etmek ve ona ortak koşmak. Kesin olarak sabit olan
118
bir dini hükme inanmamak ki bu üçü (kâfir eder) küfürdür. Allah’ın rahmetinden
ümidini kesmek, Allah’ın azabından emin olmak. Günah üzerine ısrar etmek (yani
herhangi bir günahı devamlı işlemek). Namazı ve orucu terk etmek, Allah yolunda
cihaddan kaçınmak. Anaya-babaya âsi olmak, yalan yere şahitlik ve yemin etmek,
bir kimseyi haksız yere öldürmek, bir kimsenin bir uzvunu haksız yere kesmek
veya çalışamaz hale koymak. Ribâ (faiz) ve yetim malı yemek. Hırsızlık yapmak ve
rüşvet alıp vermek, zina ve livata denilen çok çirkin işleri yapmak. İffetli ve iman
sahibi bir kadına zina iftirasında bulunmak, sihir yapmak ve mü’minin ağzına
119
120
sövmektir. Hac ve zekât gibi farz görevleri terk etmek; içki, kumar, zulüm ve
gıybet gibi haramları işlemek büyük günahlardandır. Allah’a (hâşâ) sövmek,
121
mekân ve yalan isnad etmek, O’na kibir ve iftirada bulunmak. 122
Kur’an-ı Kerim’e, İslam dinine, imana, peygamberlerden herhangi birine,
peygamberimiz (aleyhis-selam)’in bir sünnetine, bir hadis-i şerif’e ve bir İslam
mâbedine (mescidine) hâşâ sövmek, ihanette bulunmak veya bunlardan birini
hafife almak (Allah’a sığınırız), küfürdür (insanı kâfir eder). Hemen tövbe istiğfar
edip imanı ve nikâhı tazelemek gerekir. Büyük günahların sayılarında kesin bir
123
rakam vermek mümkün değildir. 124
Diğer hadis-i şerif’lerde, Mescid-i Haram’da yapılması yasak bir fiili
işlemek, birinin ana-babasına sövmesiyle kendi ana ve babasına sövdürmesi veya
kendi ana-babasına sövmesi, ödenemeyecek miktarda borçlu olarak ölmesi de
büyük günahların başında sayılmıştır. 125
Maturidiyye kelâm âlimlerinin çoğunluğuna göre şu günahlarda büyük
günah olarak sayılanlara ilave edilmiştir.
Sıla-i rahimi terk etmek (akrabasıyla ilgiyi kesmek), koğuculukta bulunmak
(birinin sözünü diğerine aralarını bozmak için taşımaktır), zina yapmak veya
ona aracılık etmek, domuz eti yemek, ibadet için gereken temizliğe uymamak,
hırsızlık yapmak, içki içmek, yalan yere yemin etmek, Allah’ın rahmetinden umut
kesmek veya azabından emin olmak ve yapılan anlaşmayı bozmak. 126

118-Buhari, K. Şehadât, 2654; Müslim, İman, 87.
119-Buhari, Vesâyâ, 23; Müslim, İman, 38; E. Davud, Vesâyâ, 10
120-Büyük İslam İlmihali, 458-459, Ö. Nasûhi Bilmen.
121-Dini Kavramlar Sözlüğü, s. 78, Heyet.
122-Tevbe, 9/65-68, Feyzül-Furkan, s. 210; Mülahhas İlmihal, s. 15, İst. 1323; Tuhfetüş-Şahan, s. 4, İstanbul, 1311.
123-Büyük İslam İlmihali, s. 432/41, Ö. N. Bilmen.
124-Bkz. Günahlar, Tövbe ve İstiğfar, s. 74, İ. Karagöz.
125-Müslim, İman, 143-146; Müsned, 2/201.
126-İbn Hacer el-Heytemi, ez-zevâcir an iktirâfi’l-kebâir, c. 1, s. 6-10, Beyrut, 1988.