Page 146 - Büyük İslam Akaidi

BÜYÜK İSLAM AKAİDİ

138
A) Öğretim Metodu
İmam A’zam (r.a.), sabah namazını kılıp günlük ev ihtiyaçlarını temin
ettikten sonra talebelerine ders vermeye başlardı. Derslerine katılan talebeler
sorularını sorarlardı. Dersleri münazara şeklinde olurdu. Ortaya atılan meseleler
müzakere edilir, gerekli tartışma ve münakaşalar yapılırdı. Herkes o konuda
delillerini açıklar, görüş ve düşüncelerini rahatlıkla ifade ederdi. En sonunda
Ebû Hanife, büyük bir vakar ve ciddiyetle takip ettiği meseleler üzerindeki
kendi görüşlerini açıklardı. Yapılan değerlendirmeler sonunda meseleler karara
bağlanırdı. 8
İmam-Muhammed’de bu ilmi toplantılarda karara bağlanan konuları
dikkatlice kaydederdi. İşte Hanefî mezhebinin “Zâhiru’r-Rivâye” adıyla anılan
ve tevatür yoluyla nakledilen bu kaynak eserlerde İmam A’zam Ebû Hanife
(r.a.) ve onun meşhur iki talebesi olan İmam Ebû Yusuf ve İmam Muhammed (r.
aleyhimâ)’nın görüşlerini toplamıştır. Altı kitaptan oluşan bu çok değerli eserler
şunlardır:
1- el-Asl (veya el-Mebsût),
2- el- Câmiu’l-Kebîr,
3- el-Câmiu’s-Sağir,
4- es-Siyeru’l-Kebîr,
5- es-Siyeru’s-Sağir,
6- ez-Ziyâdât.
Bu çok kıymetli eserleri, Ebû Fazl Muhammed el-Mervezî (r.a.) (v. 334/945)
kısaltıp “KÂFΔ adını vermiştir. Daha sonra bu şaheserde Şemsü’l-eimme es-
Serahsî rahimehullah (v. 490/1097) tarafından açıklanmış ve “MEBSUT” ismi
verilmiştir. Bu mükemmel eser; otuz cilt olarak basılmış ve Türkçeye çevrilmiştir. 9

8-Prof. Dr. Fahrettin Atar, a.g.e., s. 396.
9-Hamdi Döndüren, a.g.e., s. 62.