Page 380 - Büyük İslam Akaidi

BÜYÜK İSLAM AKAİDİ

372
KUR’AN-I KERİM’E NE ZAMAN HAREKE ve NOKTALAR
KONULDU?
Hz. Osman (Allah ondan razı olsun)’ın halifeliği zamanında Mushaflarda
bugünkü kolaylığı sağlayan işaretler (üstün, esre, ötre, cezim, şedde, hemze ve
nokta gibi) yoktu. Araplar 40 yıl kadar Kur’an-ı Kerim’i harekesiz ve noktasız
okudular. Bu onlar için zor değildi.
Ancak Arap olmayan milletler Müslüman olunca; harekesiz ve noktasız
Kur’an-ı Kerim’i okuması onlara zor geliyordu. Yanlış okumalar oluyordu.
Bunun üzerine Emevî hükümdarı Abdülmelik zamanında (ö. 65/684)
görevlendirilen Ebü’l-Esved ed-Düelî (ö. 69/688) üstün için harfin üstüne bir
nokta, ötre için önüne bir nokta, esre için altına bir nokta koymuş ve tenvin’e de
iki nokta kullanmıştır. 379
Daha sonraki çalışmalarda, Nasr b. Asım (ö. 89/708) ve Yahyâ b. Ya’mer (ö.
129/746) bu çalışmalara devam ederek önemli katkılar sunmuşlardır. Bugünkü
şekline gelmesini ise, Halil b. Ahmet (ö. 175/791) belirlemiştir. Kendisi ünlü bir
dil âlimidir. 380
Bu çalışmanın sonucunda; 370.143 Üstün, 309.586 Esre, 40.804 Ötre,
3.283 Hemze, 1.771 Med, 156.681 Nokta ve 19.253 Şedde konulmuştur. 381
Muhammed b. Tayfûr es-secâvendî (ö. 560/1165) âyetlerin sonlarına,
manâyı gözönüne alarak okuyana bu bakımdan kolaylık sağlayan, bugünkü
noktalama işaretlerininkine yakın işlevleri olan ve adına secâvend denilen-
işaretleri koymuştu. 382

379-Kıftî, İnbâhu’r-ravât, c. 1, s. 4-5; c. 3, s. 343.
380-Dânî, el-Muhkem, s. 2-9; Suyutî el-itkân, c. 4, s. 160-162.
381-Osman Keskioğlu, a.g.e., s. 129-130.
382-Kur’an Yolu Meal ve Tefsir, c. 1, s. 28, Heyet.