Page 301 - Büyük İslam Akaidi

BÜYÜK İSLAM AKAİDİ

293
Allah Teâlâ’nın varlığı kendindendir. O, herhangi bir şeyin etkisi ve
katkısıyla var olmamıştır. Onun varlığı ezelî (başlangıcı) ve ebedîdir (sonu yoktur).
Vücûdun (var olmanın) zıddı olan yokluk Allah Teâlâ hakkında asla
düşünülemez. Lâ yefnâ velâ yebîdü=ne varlığı yok olur ve ne de sona erer. 9

2- KIDEM: Ezelî olmak, başlangıcı hiç olmamak demektir. Ne kadar
geriye gidersek gidelim Allah’ın var olmadığı bir zaman asla düşünülemez
ve bulunamaz. Çünkü zaman denilen şeyi de O yaratmıştır. Kıdem, Allah
Teâlâ’nın varlığının başlangıcı, evveli olmamasıdır. Allah Teâlâ, başlangıçsız
olarak kadimdir ve sonsuz olarak dâimdir. Kıdemin zıddı olan hudûs (sonradan
olma) Allah için imkânsızdır. Allah Teâlâ’nın gerek zâtı ve gerekse sıfatları için
sonradan olmuşluk ve yaratılmışlık asla düşünülemez. Şu zaman yoktu da ondan
sonra var oldu asla denemez. Çünkü hiçbir şey yokken Allah Teâlâ yine aynen bir
tek olarak vardı. Kur’an-ı Ke-rim’de “Evvel O’dur” buyrulmuştur. 10
Sevgili peygamberimiz aleyhis-selam dualarında şöyle buyuruyor: “Evvel
Sensin, senden önce hiçbir şey yoktu Allah’ım.” 11

3- BEKÂ: “Varlığının sonu olmamak, ebedî olmak” demektir. Allah
Teâlâ’nın hiç sonu yoktur. Ezelî olanın ebedî olması da zorunludur. Bekânın zıddı
olan fenâ (sonu olmak), Allah için asla düşünülemez. Bunun için Allah Teâlâ
bâkîdir, ebedîdir, devamlı vardır ve varlığının sonu da yoktur. O, hiç ölmeyecektir.
Kur’an-ı Kerim’de Allah Teâlâ’nın ezelî ve ebedî oluşu için şöyle buyruluyor: “O,
(öncesiz) ilktir ve (sonu olmayan) sondur.” “…Allah’ın zâtından başka her şey
12
yok olacaktır.” 13

9-Akîdetü’t-Tahâviyye, s. 9, İbn Ebi’l-İzz el Hanefi.
10-Hadid, 57/3.
11-Müslim, İlim, 61.
12-Hadid, 57/3.
13-Kasas, 28/88.