Page 536 - Büyük İslam Akaidi
P. 536

BÜYÜK İSLAM AKAİDİ









         528
                     Bir hadis-i şerifte Peygamberimiz aleyhis-selâm: “Her Peygamberin
               Allah’ın kabul edeceği bir duası vardır. Ben duamı ümmetime ahirette şefaat
               etmek için sakladım. Ümmetimin şirk koşmadan ölenleri Allah’ın izniyle buna
               kavuşacaklardır” buyurmuşlardır. 12


                     KİMLER KİMLERE ŞEFAAT EDECEKLERDİR?
                     Yine  hadis-i  şeriflerde  mü’minlerin  Allah  Teâlâ’nın  izniyle birbirlerine
                              13
               şefaat edecekleri,  şehidlerin yakınlarından yetmiş kişiye (Allah’ın izniyle)
               şefaatte bulunacakları,  İslâm âlimlerinin dinin emir ve yasaklarına göre
                                   14
                                   15
               yaşayanların şefaatleri,  Kur’an-ı Kerim’i ezberlemiş, emir ve yasaklarına uygyn
               bir hayat yaşamış hâfız denilen değerli zatların da ev halkından cehennemlik olan
               (imanla ölmüş) on kişiye şefaat edecekleri bildirilmiştir. 16
                     Kur’an-ı Kerim’i (doğru) okuyanlara, Kur’an-ı Kerim’in şefaat edeceği, 17
                                                                     18
               her gece Mülk sûresini okuyanlara bu sûrenin şefaatçi olacağı,  henüz ergenlik
               çağına girmeden çocukları ölen (Müslüman) anne-babaya bu çocuklarının
               şefaatçi olacağı  ve Müslümanca bir hayat yaşayarak doksan yaşına ulaşan kişinin
                            19
               günahları bağışlanıp ailesine şefaatçi olacağı hadis-i şeriflerde haber verilmiştir. 20


                     ŞEFAAT BEŞ KISIMDIR     21
                     Birincisi: Sevgili Peygamberimiz sallallahü aleyhi ve sellem’e mahsustur.
                     Mahşerdekiler (bütün ölülerin dirilip toplanacakları çok kalabalık yer),
               bütün insanlar,  bütün hayvanlar,  bütün şeytanlar, 24
                                            23
                            22







               12-Buhari, Tevhîd, 31; Müslim, İman, 334; Muvatta, Kur’an, 26.
               13-Buhari, Tevhid, 24; Müslim, İman, 302, No: 183.
               14-Ebû Davud, Cihad, 28, No: 2522; İbn Mâce, Cihad, 116.
               15-İbn-i Mâce, Zühd, 37, H. No: 4313.
               16-Tirmizi, Fed. Kur’an, 20; İ. Mâce, Muk, 16; Ahmed b. Hanbel, 1/148.
               17-Müslim, Müsafirîn, 252.
               18-E. Davud, Ramazan, 2/119-120; Tirmizi, F. Kur’an, 5/164.
               19-Buhari, Cenâiz, 6; Nesaî, Cen., 25; İbn Mâce, Cen., 57.
               20-Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 2, s. 89 ve c. 3, s. 218.
               21-Sahih-i Müslim Terc. ve Şerhi, c. 2, s. 174, Ahmed Davudoğlu.
               22-Âl-i İmran, 3/158.
               23-En’am, 6/38.
               24-Meryem, 19/68.
   531   532   533   534   535   536   537   538   539   540   541