Page 284 - Büyük İslam Akaidi
P. 284

BÜYÜK İSLAM AKAİDİ









         276
                     METNİ KISA, MANÂSI ÇOK ZENGİN BİR SALÂVAT-I ŞERİFE
                     “Allahümme Salli ve Sellim ve bârik alâ Seyyidinâ Muhammedin ve alâ
               âli Seyyidinâ Muhammedin bi adedi ilmik.”  Manası: “Ey Allah’ım, Efendimiz
                                                     93
               Muhammed (s.a.v.)’e ve Efendimiz Muhammed (s.a.v.)’in ehl-i beytine İlmin
               sayısınca rahmet eyle, esenlik ver ve mübarek kıl.”

                     SEVGİLERİN EN YÜCESİ, ALLAH TEÂLÂ’NIN SEVGİSİDİR
                     Allah  Teâlâ’yı  niçin  sevmeliyiz?  Şimdi  düşünelim:  Bizi  yoktan  var
               edip yaratan ve sayısız nimetler veren kimdir? Bizi akıl ve düşünce gibi üstün
               yeteneklerle donatan ve diğer varlıkları hizmetimize veren kimdir? Hiç şüphe yok
               ki Allah Teâlâ’dır.
                     Yüce Allah bize görmek için gözler, işitmek için kulaklar, konuşmak için
               dil, çeşitli işler yapabilmek için eller ve yürüyen ayaklar vermiş ve mutluluk içinde
               yaşayabilmemiz için yeryüzünü çeşitli nimetlerle donatmış, tenefüs ettiğimiz
               havadan içtiğimiz suya kadar her türlü ihtiyacımız karşılanmıştır. Kısa bir süre
               havasız kalan, nefes alıp veremeyen insan yaşayamaz. Her an muhtaç olduğumuz
               bu  nimetleri  düşünürsek  Allah’ın  bize  olan  iyiliklerinin  ne  kadar  çok  büyük
               olduğunu daha iyi anlarız.
                     İnsan, kendisine iyilik edenleri sever. Öyle ise en çok sevmemiz gereken
               varlık Allah Teâlâ’dır. Çünkü onun bize olan iyilikleri sayılamayacak kadar
               çoktur. O halde, en çok sevgiye lâyık olan da O’dur. Bunun için O’nu her şeyden
               daha çok sevmeliyiz.
                     Allah Teâlâ’yı sevmek onu bilmeye ve tanımaya göredir. Çünkü insan,
               ancak bildiğini ve tanıdığını sever. Allah Teâlâ’yı da isim ve sıfatlarıyla iyi bilenler
               ve O’na inananlar daha çok severler. Allah sevgisi, onun mübarek adını saygı ile
               anmak, bize emrettiği ibadet görevlerini severek yapmak ve yasak ettiği şeylerden
               de sakınmakla olur. Biz Allah’ı en çok sevince O’da şüphesiz bizi sevecek ve dün-
               yadaki nimetlerden çok daha fazlasını cennette bize verecektir. Bir insan için en
               büyük mutluluk, Allah’ın sevdiği en iyi bir kul olmaktır.












               93-Kur’an-ı Hâkim ve Meali Kerîm, c. 2, s. 753; Ahzab, ayet 56, Dipnot: 103, H. Basri Çantay.
   279   280   281   282   283   284   285   286   287   288   289