Page 251 - Büyük İslam Akaidi

BÜYÜK İSLAM AKAİDİ

243
Her namazda okuduğumuz “Yalnız sana ibadet (kulluk) ederiz ve yalnız
34
senden yardım isteriz” âyeti ile samimiyetimizi tekrarlamış oluyoruz.
Müslüman, şahsiyetli ve onurlu bir insandır. Allah Teâlâ’dan başkasına
Peygamber dâhil asla kul-köle olamaz. Hiçbir kimseyi hürmet ve tâzimde hiçbir
zaman insanüstü bir seviyeye çıkaramaz ve çıkarmamalıdır. Hz. İsa aleyhis-
selam’ın ilahlaştırıldığı gibi. Âlemlere rahmet olarak gönderilen ve yaratılmışların
en faziletlisi olan Hz. Muhammed (aleyhis-selam), kendisine secde etmek isteyen
bir sahabeyi; bundan men etmiş ve insana secde etmenin İslam’da asla caiz
olmadığını bildirmiştir. Huzurunda eğilmeye, ibadet ve secde edilmeye lâyık olan
35
sadece Allah Teâlâ’dır. Bütün kaynaklar Peygamberimiz (s.a.v.)’in en çok tevazu
sahibi olduğunu ve kendisine aşırı hürmet gösterilmesine asla izin vermediğini
yazmaktadır. Bir topluluğun yanına gittiğinde kendisi için ayağa kalkılmasını
36
yasaklamış, yanına giren bir kişinin heybetinden titrediğini görünce: “rahat ol,
ben kral değilim, et kurusu yiyen bir kureyş kadınının oğluyum” buyurmuştur. 37
Son nefeslerini yaşarken “Peygamberlerinin kabirlerini tapınak edinen kimselere
Allah lânet etsin” buyurmuştu. Allah’tan başka hiçbir şey kutsiyet taşımaz.
38
Hiçbir insan Peygamber derecesine çıkamaz. Peygamberlere bile insanüstü bir
özellik ve kuvvet verilemez. En çok tazim, hürmet ve muhabbet bir tek olan
39
Allah’a aittir.

34-Fatiha, 1/5.
35-Tirmizî, “Radâ”, 10; E. Dâvûd, Nikâh, 40.
36-Ebû Dâvûd, Edep, 152; Ahmed b. Hanbel, v, 253, 256; Prof. Dr. B.T., a.g.e., s. 96-97.
37-İbn Mâce, Etime, 30.
38-Buhâri, Salât, 48; Müslim, Mesâcid, 19.
39-İslamda İnanç Esasları, s. 96-106, Prof. Dr. Bekir Topaloğlu.