Page 63 - Büyük İslam Akaidi
P. 63

BÜYÜK İSLAM AKAİDİ









                                                                                    55
                  Akâid Ne Demektir?
                  Akâid, sözlükte “gönülden inanmak” anlamındaki akîde kelimesinin
            çoğuludur. Akâid kelimesi “İslam dininde inanılması farz olan hususlar, iman
                                                                     1
            esasları, dinin temel kural ve hükümleri” anlamına gelmektedir.  İman ile eş
            anlamlı olarak kullanılan “itikâd” ise bir şeye gönülden inanıp benimsemektir. 2

                  Akâid İlmi Neden İlimlerin En Şereflisidir?
                  Çünkü bu ilme “usülü’d-dîn” dinin asılları da denilmiştir. Dinin asılları
            (Akâid) olmadan ibadet ve ahlâki konulardan bahsedilemez. En büyük fıkıh
            âlimlerinden olan İmam-ı A’zam (r.a.) Akâid konularını ikinci sıradaki fıkhî
            konulardan ayırmak için, Akâid ilmine “el-fıkhü’l-ekber (en büyük fıkıh)” adını
            vermiştir. İşte bundan dolayı bu ilme “eşrafu’l-ulûm (ilimlerin en şereflisi)”
            denilmiştir. 3

                  Akâid İlminin Konusu Nedir?
                  Akâid ilminin en önemli konusunu Allah Teâlâ’nın birliği ve sıfatları
            teşkil eder. Buna “ilmü’t-tevhîd ve’s-sıfat (Allah Teâlâ’yı sıfatlarıyla belirlemek ve
            bilmektir)” denir. 4
                  Akâid  ilmi,  İslam  dininin  i’tikâdî  (kesin  inançla  ilgili)  hükümlerinden
            bahseden bir ilimdir. 5
                  İslam Akâidinin konularını iki bölümde inceleyebiliriz:
                  1) Mânaya delâleti (işareti) ile de kesinlik ifade eden mütevatir
            (doğruluğunda hiç şüphe olmayan) hadisler ve âyetlerle belirlenmiş, inkârı küfrü
            (dinden çıkmayı) gerektiren temel esaslar.
















            1-Diyanet İlmihali c. I, s. 67, Heyet.
            2-Gelenbevî, İsmail, Hâşiyeli İsmail Gelenbevî ale’l-Celâl Mine’l Akâid, s. 3, İstanbul, 1109
            3-DİA, c. 2, s. 214.
            4-DİA, c. 2, s. 214.
            5-Cürcanî, Seyyid Şerif, Ta’rifât, s. 62.
   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68