Page 442 - Büyük İslam Akaidi
P. 442
BÜYÜK İSLAM AKAİDİ
434
Din adına ne söylemişlerse hepsi Allah’tandır ve hepsi de doğrudur.
Peygamberlerdeki bu dürüstlük, sadece peygamber olduktan sonra değil,
peygamber olmadan önce de hiç yalan söylememişlerdir.
Peygamberimiz aleyhis-selam çocukluğundan peygamberliğine kadar
herkes onun için “Muhammedü’l-Emîn=Güvenilir Muhammed” diyordu. Hatta
azılı İslam düşmanlarından Ebû Cehil bile peygamberimize hitaben: “Biz sana
asla yalancı demiyoruz. Çünkü senin ne kadar güvenilir ve dürüst olduğunu
hepimiz biliyoruz. Biz ancak Allah’ın âyetlerini inkâr ediyoruz” demiştir. 94
II- EMANET: Güvenilir olmaktır. Peygamberler her yönden tam güvenilir
insanlardır. Emanete asla hainlik etmezler. Onların vahye ihanet etmeleri ve vahyi
gizlemeleri asla düşünülemez.
III-FETANET: Çok akıllı ve süper zekâlı olmaktır. Peygamberler
insanların en akıllı ve en zeki olanlarıdır. Çünkü süper zekâlı olmasalar bu kadar
ağır yüke ve sorumluluğa lâyık görülmezler. Görevlerinde başarılı olamazlar.
Peygamberler için akıl noksanlığı ve hafıza bozukluğu asla düşünülemez.
IV-İSMET: Günah işlememek ve günahtan korunmuş olmaktır.
Peygamberler mâsumdurlar (günahsızdırlar). Toplumda örnek insanlar oldukları
için, Allah Teâlâ onları kendilerine vahiy gelmeden önce de sonra da küfürden
ve şirkten tamamen korumuştur. Onların herhangi bir şekilde günah işlemeleri
(bilhassa peygamber olduktan sonra) asla mümkün değildir. 95
94-Mecmuatü’t Tefasir, c. 2, s. 401, İstanbul, 1979.
95-Fahruddin-i Razi, İsmetü’l Enbiya, s. 5, Kahire, 1968.