Page 174 - Büyük İslam Akaidi

BÜYÜK İSLAM AKAİDİ

166
b) Sonra Ömer b. el-Hattâb’tır (Allah ondan razı olsun), [Kendisi hakkı
batıldan ayırmasını iyi bilen, açıkça namaz kılınmasında ısrar eden ve adaletli
davranmada en başarılı olandır]. ُ ُ َ َ ْ َ َ ْ َ ُ ُّ َ ْ َ ً ْ ُ ُ ّ َ َ
َ َّ َ ْ َ َ ً َ ْ َ
ُ َ
َ
ِ
ِ
ِ
ِ
c) Sonra Osman b. Affân’dır (Allah ondan razı olsun), [Kendisi üçüncü ليزنلو اهلحتسي لاذإ ةيبك تنك نإو بونذا نم بنذبملسمرفكنلو
ِ ۪
ِ ِ
ٍ
ِ
ِ
ُ
halife ve Rasûlullah aleyhis-selam’a ikinci defa damat olmuş, Kur’an-ı Kerim’i ْ َ ً َ ً ْ ُ َ ُ َ ْ َ ُ ُ َ َ ً َ َ ً ْ ُ ّ َ َ ْ ْ ُ َ
َ
ْ
َ
َ
ِ
ِ
۪
ِ ِ ِ
kitap haline getirtmiş ve hayâ (edep)’da pek yüksek dereceyi kazanmıştır. يغ اقساف انمؤم نوكي نازويو ،ةقيقح انمؤم هيمسنو .نايملا سا هنع
ِ ِ
d) Sonra da Ali b. Ebî Talip’tir (Allah ondan razı olsun), [Kendisi küçük َ
yaşta Müslüman olmuş, Rasûlullah aleyhis-selam’ın damadı olma şerefine رفك
ِ
ermiştir. Allah’ın Aslanı; ilimde, kahramanlıkta çok tanınmış ve dördüncü halife ٍ
olmuştur].
e) Bu zatlar (peygamberlerden sonra sırasıyla insanların en üstünleridirler),
doğruluk üzere olup doğruluktan hiç ayrılmayan ve çok ibadet eden kimselerdir.
Hepsine (daima) sevgi ve saygı duyarız. (Bizler) Peygamber sallallahü
Teâlâ aleyhi ve sellem’in ashabının hepsini (daima) hayırla (hürmetle) anarız ve
(asla eleştirmeyiz).
[Bu konudaki hadis-i şerif şöyledir: “Ashabımdan hiçbirine sövmeyin. Eğer
siz, Uhud Dağı ağırlığınca altın infak etseniz (Allah yolunda verseniz) –sevap
yönünden- onların bir avuç veya onun yarısı ağırlığına bile ulaşamazsınız”]. 27
NOT: Akidet’üt-Tahâviye’de bu konuda:
َ
َّ
َ
َ ْ َ َ َ َ ْ َ ّٰ َّ َ ّٰ ُ َ َ ْ َ َ َ ْ َ
ْ َ َ ْ ْ َ َ
ُ
هجاوزأو ،ملسو هيلع لا لص لا لوسر باصأ ف لوقلا نسحأ نمو
ِ
ِ
ِ ِ
ِ ِ
ِ
َّ
ْ
ُ
ْ ّ ُ
َ ُ
َّ َُ
ْ َ َ
َّ ّ َ
َ ّ ْ
ْ
َ
َ َ
َ
ْ َ
ّ ُ
َ
ُْ َ
ٌ َ َ َ
َ ّ َ
نمءيربدقف ،سجر ك نم ينسدقلا هتايرذو ،سند ك نم تارهاطلا .ةزئاج يننمؤلا نمرجافورب ك
۪
ِ ِ
ِ
ِ
ِ ِ ِ
ٍ
ِ
ِ ِ
ِ
ِ
ٍ
ِ
ِ
۪ ِ
ٍ ِ
َ ّ ٍ ِ
. قافنلا
ِ
ِ
Kim Rasûlullah sallallahü aleyhi ve sellem’in değerli ashabını ve tertemiz
hanımlarını ve mübarek soyunu iyilikle (ve saygıyla) anar ve her türlü kötü hal
ve uygunsuz sözlerle (aşağılayıcı ifadelerle) anmaktan sakınırsa, münafıklık
tehlikesinden korunmuş olur buyrulmuştur. 28
27-Buharî, H. No: 3673; Müslim, H. No: 2541.
28-Akidet’üt-Tahâviye, s. 71/96, Ali Nar.