Page 101 - Büyük İslam Akaidi
P. 101
BÜYÜK İSLAM AKAİDİ
93
Bu beytin anlamı şöyledir: “Ey insan, kendine iyi bak, değerini iyi bil.
Çünkü sen, bu âlemin özü ve kâinat’ın göz bebeğisin.”
İşte insan aklı ve hür iradesi ile ya bu kabiliyetlerini güzel kullanarak
“kâmil (mükemmel) insan” olacak yahut da aksi yönü tutarak şuurlu varlıkların
ve canlıların en aşağı mertebesinde yer alacaktır.
Kur’an-ı Kerim’de insanın yaratılışıyla ilgili detaylı bilgiler vardır.
Bunlardan bazıları şöyledir:
“Andolsun ki, (biz, ilk) insanı çamurdan (süzülmüş) bir özden yarattık.
Sonra onu (neslini) bir nutfe (sperma) olarak sağlam (ve emin) bir yer (olan rahme)
e yerleştirdik. Sonra (rahimde o) nutfeyi bir “alaka” yaptık; derken, o “alakayı” da
bir “mudğa”ya, “mudğayı da kemiklere çevirdik. O kemiklere de et giydirdik; sonra
onu bambaşka bir varlık yaptık. (Varlıkları) yaratıp şekil verenlerin en güzeli olan
Allah ne yücedir.” 37
Kısaca diyebiliriz ki, insanın yaratılışında kadının yumurta hücresi,
erkeğin sperma hücresi ile döllenmesinden sonra artık canlı bir varlık meydana
gelmiş olur.
Bir haftada bir hücre topluluğu şeklinde rahim duvarına gelerek “dut” gibi
asılır. Böylece içine gömülerek kanla beslenmeye başlar. İşte bu, hücrenin a’laka
(yumurta, zigot) safhasıdır.
Mudğa (küçük bir et parçasıdır ki, 2-2,5 cm’dir) safhasına kadar cenin
(embriyo) bir et parçasına dönüşür ve çıkan somitlerle (yeni oluşumlarla) organ
yerleri belirginleşir. Sekizinci haftanın sonunda, ceninin dıştan görünümü bir
insan şeklini almış olur.
37-Hac Suresi, 22/5, 12, 13, 14.